Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

listonoszeu

Jestem załamana, straciłam pracę, a na głowie dzieci, czynsz, kredyt
i pełno innych opłat .... Do tej pory ledwo wiązałam koniec z końcem,
teraz to już katastrofa, chce mi się wyć !!!!

listonoszeu

Wiem, jest to ciężka sytuacja, ale nie możesz się załamywać – to najgorsze z rozwiązań.
Masz dzieci, musisz nie tylko dla nich zmobilizować, na prawdę wiele osób jest w podobnej
sytuacji i się nie poddają. Zorientuj się na forach, u znajomych, popytaj o różnego rodzaju
formy pomocy (jest ich wiele -instytucje, fundacje, kościół), wysyłaj wszędzie gdzie się da
oferty i cv – i nic nie szkodzi, że na sto nikt nie odpowie, ta sto pierwsza może być
strzałem w dziesiątkę. Nie wolno się załamywać . Pisz jeżeli będzie Ci ciężko, jeżeli
dopadną Cię złe myśli i chwile załamania, rozmawiaj z bliskimi, nie poddawaj się, walcz,
nawet jeżeli wydaje Ci się, ze już nie masz siły – walcz.

ZamowLeki_pl

To prawda, załamanie się to najgorsze, co można zrobić. I jest to bardzo ważne, że masz dzieci - to właśnie przede wszystkim dla nich powinnaś się starać i walczyć o lepsze jutro. Są naprawdę duże szanse na zmiany, tylko trzeba w to najpierw uwierzyć.

kokolinka486

Niby nic ci nie grozi, ale przestałaś czuć się pewnie na swoim stanowisku. Wszędzie dookoła słyszysz: "Kryzys!". Boisz się zwolnienia? Opanuj ten strach!

Telewizja i gazety bezustannie bombardują nas coraz to nowymi informacjami o globalnym kryzysie

Telewizja i gazety bezustannie bombardują nas coraz to nowymi informacjami o globalnym kryzysie gospodarczym. Słyszymy wciąż o cięciach i oszczędnościach prawie we wszystkich gałęziach gospodarki. U twojego brata już zapowiedziano zwolnienia grupowe, firma przyjaciółki ogłosiła bankructwo...

Wszystkim udziela się coraz większy niepokój o przyszłość. Jak wynika z badań opinii publicznej, już tylko jedna trzecia pracujących Polaków jest pewnych swego zatrudnienia.

Twój lęk dodatkowo potęgują plotki, wymieniane codziennie w biurowej kuchni. Przy porannej kawie dowiadujesz się, że pracę właśnie straciła sekretarka z trzeciego piętra, w dziale administracji mają ograniczyć etaty, no i że na pewno w tym roku nie będzie podwyżek. Trudno nie poddać się ogólnej panice. Niby wiesz, że nic ci nie grozi: w firmie nie przewiduje się dodatkowych zwolnień, a twoje stanowisko nie kwalifikuje się do likwidacji. A sekretarka z trzeciego piętra podobno sama odeszła.

Dlaczego więc coraz bardziej się boisz?

To, co przeraża najbardziej to fakt, że twoja rodzina może zostać bez środków do życia. Twoja pensja to przecież znaczący wkład do domowego budżetu. Jeśli stracisz pracę, będzie wam bardzo ciężko. Na samą myśl oblewasz się zimnym potem.

Twoje lęki nie są niczym dziwnym. Sytuacja sprawia, że wszyscy czujemy się niepewnie, niezależnie od stanowiska i rodzaju wykonywanej pracy. Może trudno ci uwierzyć, ale zwolnienia, tak samo jak ty,boją się dzisiaj i twój bezpośredni szef, i dyrektor całej waszej firmy.

Niepewność naprawdę może ci zaszkodzić

Kiedy w twojej głowie zaczynają pojawiać się złe myśli, tracisz pewność siebie. To, co do tej pory było dla ciebie proste, staje się problemem. Kiedyś decyzje dotyczące obowiązków służbowych podejmowałaś automatycznie. Przecież robisz to już tyle lat... Teraz zaczynasz się zastanawiać, czy aby nie popadłaś w rutynę, czy nie popełniasz jakichś błędów? Zaczynasz na swoje codzienne czynności patrzeć jak na prawdziwe wyzwania. Trzy razy przeglądasz dokumenty, zastanawiasz się nad każdym głupstwem. Nawet najdrobniejsze potknięcie kosztuje cię mnóstwo stresu. Wcześniej myślałaś: to może zdarzyć się każdemu. Teraz boisz się, że mały błąd może być dla pracodawcy pretekstem do zwolnienia.

Obowiązkowość i skrupulatność są w pracy bardzo wskazane, ale jeśli popadniesz w przesadę, mogą doprowadzić cię do obłędu. Zestresowana i spięta stajesz się najgorszym rodzajem pracownika. Zamiast lepiej wykonywać obowiązki, działasz coraz mniej skutecznie. Stres powoduje, że jesteś rozkojarzona, powolna i popełniasz coraz więcej błędów.

Pora na opamiętanie się i rzetelny rachunek sumienia. Zastanów się, czy masz sama sobie coś do zarzucenia? A szef? Czy ostatnio wydawał się z ciebie niezadowolony? Czy może wręcz przeciwnie: pochwalił cię przed całym zespołem?

Nie taki diabeł straszny, jeśli go oswoisz

Co cię tak naprawdę przeraża? To, że stracisz świetną, dobrze płatną pracę czy fakt, że w twoim życiu zapanuje chaos? Większość z nas tak naprawdę niezbyt kocha swoje zajęcie. Trwamy w nim, bo zapewnia nam poczucie bezpieczeństwa i przewidywalny scenariusz każdego następnego dnia. Czujemy się pewnie, bo wiemy co będzie. Bo najbardziej w życiu boimy się właśnie zmian. Tego, co nowe, nieznane, inne.

Każdy lęk, nie tylko ten związany z utratą pracy, można pokonać w jeden sposób: trzeba go rozpracować i oswoić. Dlatego przestań uciekać i skonfrontuj się z własnymi obawami. Choć to trudne i wcale nie jest przyjemne, w efekcie będzie pomocne. Usiądź więc wieczorem w ciszy, zamknij oczy i wyobraź sobie, że właśnie otrzymałaś wypowiedzenie. Całkiem dosłownie: zwizualizuj sobie sytuację, gdy po raz ostatni wychodzisz z firmy. Jak będziesz się czuła? Co zrobisz po otrząśnięciu się z szoku?

A teraz zabierz się za opracowanie planu awaryjnego. Traktuj sprawę poważnie: tak, jakby twoje wyobrażenie było prawdą. Weź kartkę i wypisz wszystkie swoje umiejętności zawodowe i mocne strony. Uczciwie odpowiedz sobie na pytanie, gdzie masz braki i co możesz zrobić, by podnieść kwalifikacje (nauka języków, kursy, może jakieś niedoczytane książki fachowe). Przygotuj profesjonalne CV, które uświadomi ci, jaki jest stan twoich zawodowych umiejętności. Weź gazetę i przejrzyj oferty pracy. Wybierz te, które cię interesują i przygotuj się do rozmowy kwalifikacyjnej. Awaryjnie pomyśl, jaki jeszcze inny zawód mogłabyś wykonywać, gdyby była taka potrzeba. Pomyśl też, kogo ze znajomych czy rodziny mogłabyś ewentualnie poprosić o pomoc.

Choć te wszystkie działania mogą wydawać się stresujące i będą wymagały niemało wysiłku, poczujesz się pewniej, jeśli będziesz wiedziała, że w razie czego jesteś przygotowana.

Pomyśl o oszczędnościach, przygotuj plan

Boisz się, że zostaniecie bez środków do życia? Może uda się już teraz odkładać choćby parę groszy na czarną godzinę? Jeśli twoje lęki się nie sprawdzą, wydacie "kryzysowe zaskórniaki" na jakąś wspólną przyjemność. Przyjrzyj się więc waszym rodzinnym wydatkom. Jeżeli każdy zrezygnuje z jakiejś drobnej przyjemności, nie odczujecie tak boleśnie zaciskania pasa. Delikatnie przygotuj też domowników na sytuację "co by było, gdyby...". W czasie ogólnej paniki warto, żeby wszyscy mieli na względzie również niepomyślny rozwój wydarzeń. Razem będzie wam na pewno raźniej. Poza tym, ty nie zostaniesz sama z własnym strachem, a trzeźwe spojrzenie kogoś bliskiego pomoże ci opanować irracjonalny lęk i pozwoli powrócić do rzeczywistości, zachować spokój. *

*źródło : [link widoczny dla zalogowanych] kobieta.interia.pl

kokolinka486

W dzisiejszej rzeczywistości nie są nam obce obawy przed utratą pracy. Utrata pracy to jedna z najbardziej stresujących sytuacji wg listy najbardziej stresujących wydarzeń życiowych T.Holmes’a i R.Rahe’a.

Nawet jeśli zareagowałeś spokojnie na wiadomość, że zostałeś zwolniony, utrata pracy jest zawsze dużym stresem. Otrzymanie wypowiedzenia często jest zaskoczeniem i w pierwszym momencie fakt utraty pracy do nas nie dociera. Potem pojawiają się przerażenie i lęk przed przyszłością.
Nie panikujmy, zwolnienie każdemu mogło się przytrafić. Nie traktuj tego jako końca ale jako szansę, którą otrzymałeś. Jeśli poprzednia praca nie dawała ci satysfakcji, teraz jest właściwy moment żeby to zmienić. Strata pracy to sygnał, że czas na zmiany.

Życie pomogło Ci podjąć jedną z trudniejszych decyzji, właśnie zmieniasz pracę. Teraz od Ciebie zależy, co zrobisz z tym zrobisz. Na początku może Ci być trudno dostrzec możliwości, ale postaraj się skupić na tym co możesz osiągnąć, co jeszcze jest przed Tobą. Przyjrzyj się dokładnie sobie, swoim możliwościom, sprawdź swoje zasoby, przeanalizuj mocne strony i ruszaj w poszukiwaniu nowego miejsca pracy. Skoncentruj się na przyszłości i myśl pozytywnie.

- Rozejrzyj się na rynku pracy. Zobacz kogo poszukują pracodawcy, zorientuj się jakie umiejętności warto zdobyć. Warto wybrać się na kurs lu b szkolenie, aby móc dopisać w życiorysie kolejną umiejętność, która zainteresuje pracodawców. Możesz rozważać różne opcje zamiast wracać do tego samego rodzaju zatrudnienia.

- Przeanalizuj swoje CV. Pochwal się dużym doświadczeniem pracowniczym z poprzedniej firmy. Postaraj się, żeby CV było indywidualnie dostosowywane do każdej aplikacji. Może warto skonsultować jego formę ze specjalistą hr. Tak samo jeśli chodzi o zwykle wymagany list motywacyjny. Nie przepisuj szablonu z internetu, napisz parę słów o sobie tak, aby zainteresować swoją osoba rekrutera. Na tym etapie chcesz otrzymać zaproszenie na rozmowę. Zaproszenie równa się sukces.

- Aktywnie szukaj pracy. Określ czego poszukujesz, w jakim kierunku chcesz rozwijać swoją dalszą karierę. Na początek wyślij swoją aplikację do działów kadr wszystkich firm w których chciałbyś pracować. Być może teraz nikogo nie szukają, ale kto wie co będzie za miesiąc lub dwa. Warto też podpytać znajomych czy może mają informacje o rekrutacji w ich firmie. Poinformuj ich, jakiej pracy szukasz, być może ktoś będzie mógł Ci pomóc w poszukiwaniach.

- Rozmowa kwalifikacyjna wymaga dobrego przygotowania. Im lepiej jesteś przygotowany tym mniejszy stres. Zastanów się co chcesz powiedzieć o sobie pracodawcy. Bądź szczery, ale pamiętaj, że czasem lepiej coś przemilczeć niż powiedzieć za dużo lub kłamać. Nie narzekaj na poprzedniego pracodawcę ani na współpracowników, to nie pomoże ci w przekonaniu do siebie rekrutera. Podkreślaj bogate doświadczenie zdobyte w poprzedniej firmie.

- Kiedy otrzymasz propozycję pracy dobrze ją przemyśl. Nie zgadzaj się na pierwszą lepszą ofertę tylko dlatego, że jesteś bezrobotny. Praca która będzie powodem frustracji wcale nie jest lepsza od pozostawania bez zatrudnienia. Poza tym teraz masz szansę na znalezienie pracy, która naprawdę będzie cię satysfakcjonowała. (...) *

źródło : [link widoczny dla zalogowanych] laurenpeso.pl