Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

załamana1744

Witam. Nie wiem nawet jak mam zacząć. Poznałam Go na ślubie. Jest 'przyjacielem rodziny'. Moi rodzice go znają, lubią, wiedzą, że zakochał się we mnie..I wiedzą, że jest odpowiedzialny. Ja mam lat 16, On 24. Kiedy mnie poznał myślał, że jestem starsza. Może moja rodzina zaakceptowała by ten związek, bo zna go tyle lat ( ponieważ jest on najlepszym przyjacielem mojego kuzyna ) i jakoś wplątał się w życie naszej rodziny. I każdego dnia zastanawiam się dlaczego tak się stało, boję się, że okażę się dla niego jakaś niedojrzała...Boję się tej różnicy..Jest mi cholernie źle..Nie wiem co robic.
Jestem gówniarą, On już mężczyzną..Ja jeszcze nie znam samej siebie.
Dlaczego zawsze jest jakaś przeszkoda..bariera nie do pokonania..
To boli.

Malgorzata_

witaj zalamana1744,

milosc to piekne uczucie ale czesto przychodzi o wiele za wczesnie...
Przed Toba jeszcze wiele lat nauki a tu pojawil sie ktos kto calkowicie absorbuje Twoje mysli....Moim zdaniem nie powinnas sie angazowac....
moze znajdz jakas pasje, ktora da Ci zadowolenie i spelnienie...

załamana1744

Najgorsze jest to, że jest to tylko kolejna porażka. Kiedyś było dobrze, a odkąd zaczęłąm rozumiec lepiej różne sprawy, nie ma już tego idealizmu, pogorszyłam wyniki w nauce, palę papierosy, zmieniłam się..A wszystko przez przeprowadzkę w innę miejsce, i chodź oddalone od rodzinnego o 20 km, ale to już inny świat dla mnie. Nie odnajduję się w nim. Wszystko mnie przytlacza, a monotonia sprawia, że stac mnie tylko na płacz. Nie umiem się tu odnalezc, nie mam tu przyjaciół, ludzie traktują mnie inaczej, nie wiem co ze sobą robic..nie chce tak życ. I chociaż wiem, że mam dopiero 15 lat, no rocznikowo 16, to ta pustka zakrywa cały mój świat..nie umiem się nim cieszyc. Nie widzę w nim dobra. To mnie przerasta.

Gość

witaj zalamana, co u Ciebie? Mam nadzieje, ze juz lepiej, ze zaaklimatyzowalas sie w nowym miejscu...Zaczal sie nowy rok szkolny,
zajmij sie przyswajaniem wiedzy, to kapital na cale zycie....To powinno byc Twoim celem nr 1. I badz otwarta na nowe przyjaznie....napewno w poblizu znajdzie sie jakas bratnia dusza...

Pozdrawiam cieplo....zalamana.

Malgorzata_

Patrycja.

Tak różnica wieku !,
U mnie tez jest różnica wieku ..
Ja mam lat 15 a on 18 .
Moi rodzice i całe moje otoczenie to zaakceptowali.
Lecz nieraz nie mamy porozumienia .
A przecież to jest ważne w związku.
Mówią, że Dziewczyna szybciej dorasta niż Chłopak.
To prawda, lecz zawsze jest coś jeszcze z " małego dziecka "..
On jest pełnoletni ja nie .. Sprzeczki
o to, że pije z kolegami i tego typu sprawy !
To mnie przerasta , obydwoje się kochamy .
Lecz boimy się związku przez tą różnice wieku ..

Gość

wiesz co ja mam regułe ze bedzie co bedzie narazie zyj szkoła dopiero spotkania z nim,moze akurat to miłosc na całe zycie ale nie mozesz miec na to 100 % pewnosci,np ja mam 17 a mój chłopak 28 jestesmy ze soba 2 lata narazie jest dobrze ale co bedzie póżniej-nie wiem,napewno nie planuje zaraz po ukończeniu 18 lat ślubu bo jesli potem się okaze ze spotkam ta swoja drugą połowe? to skrzywdze tamtego a tego bym nie chciała.Dlatego ZYJ CHWILĄ! powodzenia