Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[MUKA]

Tak...ostanio tylko to hasło dominuje w moim zakompleksionym zyciu....od 3 lat anoreksja potem bulimia...konsekwencją tego wiele chorób...powód głowny:brak akceptacji siebie, własnego ciała, brak penwości siebie, pustka po odejsciu najblizszej rodziny=mamy..to jedyna osoba ktora byla ze mna spokrewniona....nie wiem kto jest moim ojcem..zyje z ojczymem...depresja głeboka i przewlekła...taka diagnosa psychiatry...leczenie farmakologiczne=antydepresanty....poza tym jestem w trakciee roku maturalnego i nie mam ani siły walczyć z chorobą ani siły się uczyc do matury...pustka...a tak pragne dostac sie na studia..jednak wygrac z depresja i anoreksja ktore wszystko niszcza to nie takie proste...tymbardziej jezelei ma sie tylko siebie na swiecie i 18 lat....czasem bol daje ulge..

[Gość]

Witaj
zawsze trudniej samemu walczyc z przeciwnosciami losu...
chociaz tak naprawde to chyba zawsze sami musimy walczyc...
ja trzymam za Ciebie kciuki...duzo woli walki, by brnac w lepsze jutro...
nie bede bardzo oryginalna, ale powiem; zawsze po burzy wychodzi słonce...
wierze ze Ty tez je zobaczysz- powodzenia!!!

[~ania89]

Witaj Muko. Dobrze, ze zdobylas w sobie odwage, zeby tutaj pisac o swoich problemach. Wiem, ze bycie samemu na swiecie jest trudne. Mimo, ze mam rodzicow, to gdy musialam sie zetknac z choroba nie znalazlam u nich wsparcia, wrecz przeciwnie. Zostalam wtedy sama. Sama z soba i swoja choroba. Ciagle poczucie innosci tkwilo we mnie, nie dawalo zyc. Ale wkoncu zrozumialam ze musze walczyc. O siebie, o lepsze jutro. I udalo mi sie. Chociaz ciagle zycie rzuca mi klody pod nogi nie poddaje sie i walcze. I Tobie rowniez zycze tej sily do walki. Posdrawiam Cie serdecznie.

[little_death]

...

[stefan]

...

[Gość]

...