Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[Jourina]

Zawsze podziwiałam ludzi, którzy sa w stanie otworzyć się na innych i powiedzieć o swoich problemach oczekując rady. Ja jej nigdy nie oczekiwałam, a najśmieszniejsze było to że sama często je daje. Prowadzi to później do wielkiech obaw i kaca moralnego- czy rzeczywiście podpowiedziałam słusznie i czy to będzie dobre dla tej osoby... Mam 20 lat i jak to mówi moja mama świat stoi przede mną otworem...
Jakiś czas temu zakończyłam nierówną walkę z paskudną chorobą jaką jest bulimia... spowodaowana była przede wszystkim ogromnym żalem do natury i samej siebie, że wyglądam tak jak wyglądam, wiele osób z mojego ototczeniaq w ówczesnym okresie podsycało moje przekonanie, że jestem stanowczo za niska i za gruba... Mały wzrost nadrabiałam wysokimi butami, a wagę, no cóż- To była ogromna walka z samą sobą... Mój, jak mi się wtedy zdawało genialny sposób, polegał na tym, że nie jadłam tak długo na ile wytrzymywał mój organizm czyli jakieś trzy dni, pijac wyłącznie wodę mineralną i jedząc chrupkie pieczywo ( 4kromki dziennie) Ale organizm tego nie wytrzymywał. Po trzech dniach masakrycznej głodówki wstawałam w nocy do kuchni i pochlaniałam pół jej zawartości mieszając przy tym arbuza z ogórkami kiszonymi i tort z wędliną... A potem już tylko formalność puszczenie wody w umywalce dla zagłuszenia dźwięków i klęczenie przed muszlą...uff
Nie byłam gruba nigdy, mając 152cm wzrostu ważyłam 48 kilo jednak ta waga wydawała mi się przerażająco duża, w domu przystojny brat bez grama nadmiernego tłuszczu, dobrze zbudowany tata i zawsze piekna i zgrabna mama- dama w każdym calu. No a ja? Jedyna niska i do tego gruba, psułam całą estetykę naszej rodziny... Przestałam o siebie dbać, na moich ścianach pojawiły się powycinane z gazet piekne dziewczyny moje zdjecia zniknęły ze wszystkich rodzinnych albumów... Uciekłam do mojego małega świata... może wydać się to dziecinne ale zbudowałam sobie fort, w którym chowałam sie przed wszystkimi którzy nazywali mnie grubym karłem, często gnomem albo trollem.
Żyłam sobie w moim forcie, przestałam chodzic do szkoły a był to okres zdawania do liceum, wyrzuciłam swój telefon komórkowy, odłączyłam modem od kompa, bylam sama, ja i moje książki, ja i moje opowiadania, w których nigdy nie pojawiła się żadna dziewczyna- bałam się że będzie zbyt piękna...
Nie miałam bliskich znajomych, nie byli mi potrzebni, nie chciałam żeby ktokolwiek na mnie patrzył i komentował jak wyglądam. Mama siłą zmuszała mnie zebym poszła na egzaminy gimnazjalne. W między czasie robiła śmieszne podchody psychologiczne który były dla mnie świetną zabawą, a wizyty pani psycholog , podobno najlepszej w mieście były komiczne, szczególnie wtedy kiedy opowiadałam jej jakąś scene z moich opowiadań a ona wychodziła ze starchem w oczach, lubiłam ją straszyć
A potem nowa szkoła, musiałam iść na rozpoczęcie i zaczeły sie schody, ludzie patrzyli na mnie dziwnie a ja myślałam tylko o tym że za chwilę ucieknę i nigdy tu nie wrócę. Stojąc w łazience usłyszałam głos jednej z bardzo ładnych dziewczyn:... Kochana jaki z Ciebie jest Patyczek jaką stosujesz dietę bo ja ostatnio mam problemyz nadwagą"- wybiegłam jak poparzona, ona ta głupia dziewczyna miała problemy z nadwagą przecież była śliczna idealna, a ja niska i gruba jak troll.
Nie zdawałam sobie wtedy sprawy że ważę 30 kilo i jeżeli nie zacznę normalnie jeść stanie sie cos okropnego- dziwiło mnie to że mam coraz mniej włosów i że moje paznkocie ciągle się łamią ale myślałam, że to kolejna wina mojej otyłości...
Byłam głupią nastolatką, nie chciałam podobać się chłopcom, nigdy nawet nie ośmieliłabym się o tym pomyśleć...
Późniejszy okres jest dla mnie tylko zarysem, ciągłe kroplówki, całe wieki w szpitalu.
Nie powiem jak udało mi się z tego wyjść bo było njawiększym dramatem jaki przeżyłam ale pomógł mi ktoś kogo znałam od dawna, kto pierwszy raz dostrzegł we mnie kogoś wartościowego, a nie osobę, która powinna być cięgle lepsza...
Sama nie wierzę, że to wszystko napisałam:) nikt tego wsześniej nie mial okazji ani przeczytać ani posłuchać oprócz Artura:)

Mam na imię Marta i jestem atrakcyjną 20-letnią filigaramową blondynką, studiuję socjologię i filologię angielską, piszę opowiadania fantasy przewaznie o dzielnych wojowiniczkach, w wolnych chwilach oddaje się swojej pasji i rozmawiam z ludźmi o ich problemach. Znam siebie i lubię siebie... Trzeba sprawić, żeby każdy dzień miał prawo stać się najpiękniejszym dniem Twojego życia...
Dziękuję za chwilkę uwagi i pozdarwiam:*[/img]

[LAKILAK36 bez logowania]

No no witaj Jourina przeczytałem i zamarłem bo nie wiedziałem jaki jest tego koniec jestes silna młodą kobietą rzeczywiście przeszłas powazny kryzys w zyciu dobrze ze to tak sie zakonczyło.Po tym co przeczytałem uważam ze jestes tutaj potrzebna i twoje uwagi na temat bulimi beda bardzo pomocne pozostan z nami.

[Gość]

nnie ma nic gorszego jak niedowartosciowanie siebie

[stefan]

jurina witaj na naszym forum, to juz twoje forum.........
pisz i odpowiadaj innym .......
tak czasem nam brak dobrego slowa........tak brak....
...

[Jourina]

Dziękuję bardzo za wsparcie bo nawet teraz jest mi to szalenie potrzebne. Osoby, które przechodzą ciężkie sytuacje, które odbijają się na ich normalnym codziennym zachowaniu są podatne na tego typu urazy i zawsze są o krok bliżej do depresji niż ludzie, którzy jej nigdy nie przeżyli...
Mój pierwszy post był niezbyt konkretny ale dysponuje materiałami dotyczącymi bulimii i jej leczenia, poza tym znam ten problem doskonale, także będę służyć radą i pomocą jeżeli tylko będę mogła się na coś przydać i coś podpowiedzieć...
Życzę miłego dnia... i do następnego postu:)

[NZ]

Droga Jourin na forum www.psychologia.fora.pl jakas PATI wzywa o pomoc. Jak pisze ma anoreksję i bulimie a przy 164 cm wzrostu wazy zaledwie 36 kg. wiem ze to inne forum ... ale moze moglabys jej jakos pomoc, odezwac, zaprosic tu ... wskazac placowki gdzie moglaby podjac leczenie ... cokolwiek ... wiesz co ta dziewczyna przezywa ... moze wiec lepiej jak inni bedziesz umiala do niej dotrzec ... bede bardzo wdzieczna za zaangazowanie ... przepraszam ze Cie w to wciagam ale kiedy tylko przeczytalam ten apel pomyslalam o Tobie ...

[Joshua7696]

skasowano spam

[Elizabeth6899]

admin: 2007-02-06:
Pozdrawiam Was...

Skasowano spam reklamowy.

Prosze nie klikac w te linki,
nie podpisane przez naszych znajomych uzytkownikow,
moga zawierac wirusy. Linki podejrzanych nikow tez moga zawierac spam.
Posty mozna czytac ale klikasz w linki na wlasna odpowiedzialnosc.

Zamieszanie z nie usuwaniem spamu a kasowaniem spowodawane
jest przykrymi zajsciami z przed kilkunastu dni.
Zostalo to opisane na forum naszym, w odpowiednich tematach.

Poszanowanie wzajemne oraz dopomaganie sobie,
to najwazniejasza zasada, opoka, pokoju depresja na portalu [link widoczny dla zalogowanych]
jak rowniez naszego tutaj forum, na portalu www.fora.pl

Forum pracuje teraz w trybie awaryjnym, przepraszam.
Prosze o spokojne pisani w w swych tematach.
Dbamy o to by naprawic ten stan.

Prosze o wzajemne wybaczanie sobie bledow,
pomaganie wzajemne w smutku i depresji polega tez na wybaczaniu. Prosze uczmy sie tej umiejetnosci.
2007-02-06


Dokonano nastepnych zmian aby zabezpieczyc forum przed spamem.
07:25 2007-02-06

[Gość]

...