Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

soul_asylum

======================

Zabierz mnie ze soba, tam gdzie poczuje smak slowa,
wez mnie pod ramie i zaprowadz w to miejsce,
gdzie zobacze cisze,spraw,zebym uslyszal kolory,
dotknal spokoju,poczul aromat mysli...

Chce byc wiatrem,ktory rozwiewa Twoje wlosy,
promieniem slonca padajacym na twarz,
cieniem dajacym schronienie,
plomieniem swieczki przy ,ktorej zatapiasz sie we wspomnieniach...

Pozwol mi doswiadczyc tego,bym zrozumial wszystko lepiej,
nie zabraniaj mi zostac straznikiem Twego snu,
nakazuj mi, a nie pros o nic,bierz i nie pytaj wiecej czy mozesz,
nie przepraszaj nigdy za cos czego nie zrobilas...

Popchnij mnie w przepasc i zlap w ramiona tuz przed dotknieciem podloza,
zakryj mi usta pocalunkiem,ktory dech w piersiach odbierze,
daj mi szanse na to,zeby moja obecnosc byla sprawca Twoich rumiencow wstydu,
wtedy spelnie twoje najwieksze marzenie...zatrzymam dla Ciebie czas...

lola33

Czy wy wiecie…
Że ja - jestem najgorszym człowiekiem na świecie
Niedobra matka, żona zła
Dlatego Bóg mnie karze każdego dnia
Dlaczego to życie jest tak różne
Czasami dobre, szczęśliwe
A czasami złe i próżne
Chciałabym złożyć zamówienie
O lepsze na tym świecie istnienie
Żebym była, choć trochę kochana
A nie była karczowana i upokarzana
Chciałabym mieć siłę jak ten tur
I mogła przed złem wybudować wysoki mur
Chciałabym być błękitnym delfinem
I przemierzać bezkresną głębinę
Tam niepotrzebne są gesty i słowa
I każdy wie jak się ma zachować
Szkoda tylko, że między nami
Nie ma tak jak w głębinie między delfinami
Wystarczyło by tylko żeby się troszkę chciało
To więcej ludzi by się kochało
Chciałabym wykrzyczeć to na cały głos
Ale nikt nie słucha taki już mój los.

lola33

Ktoś gdzieś odnalazł kogoś w sieci
Niby przypadkiem mimochodem
A później jakoś już tam leci
I lecą słówka z samym miodem

Cóż robić kiedy noc się skrada
Smutek zagląda zza firany
Znowu nie ma komu z kim pogadać
Wiec może sobie poklikamy

Takie pisanie zwykła proza
Nie każdy umie pisać wierszem
A najważniejsze te dwa słowa
Gdy ktoś zapyta…
Jesteś?
Jestem ! ............

lola33

Nadgorliwość

„A co mnie to obchodzi",
nie ja tak nie potrafię,
przez zbytnią nadgorliwość,
nie jedną robię gafę.

Komuś się ząb wyłamał,
do oka wbiło szkiełko,
nagle go smutek dopadł,
z pomocą spieszę prędko.

Doradzę, wesprę ducha,
pożyczę skoro trzeba,
w wyjątkowych wypadkach,
wskażę schody do nieba.

Ale czy nie przesadzam,
nie kuszę czasem losu,
każdy kowalem szczęścia,
może jest inny sposób.

Policzę do dziesięciu,
zanim cokolwiek powiem,
niechaj ten ktoś pomyśli,
podrapie się po głowie.

Bo recepty są dobre,
lecz samodzielność w cenie,
nikt nie chce mieć suflera,
czy ja się kiedyś zmienię?

Nawet, gdy swoim dzieciom,
spieszę szybko z pomocą,
słyszę „wyluzuj mamo,
nie martw się”, właśnie...po co?

Zaleziony w sieci

lola33

Przez życie trzeba iść ostrożnie
nie depcząc kwiatów ludzkich serc.
W oczy wpatrywać sie nabożnie,
wyznawać miłość w blaskach świec.
Przez życie trzeba iść też godnie,
rąk nie odtracać wyciągniętych.
Usta i dusze karmić głodne,
nie bać sie choćby i przeklętych.
Przez życie trzeba iść z uśmiechem,
odbitym w każdym ciepłym słowie,
i tak po prostu być człowiekiem,
w szarego życia każdej dobie.
Przez zycie trzeba iść serdecznie,
niosąc w otwartych dłoniach światło,
bo tylko tacy żyja wiecznie,
którzy z miłościa w sercach gasną...

lola33

Nie znasz mnie osobiście ,
Patrzysz tylko na moją fotografię,
I z twarzy próbujesz wyczytać
O czym myślę i co potrafię,
Czy kocham i czy wierzę ...
Spójrz na ludzi,
Których mijasz co dnia,
Czy któryś z nich Ciebie zna,
Czy poda Ci rękę jak ja ? ...
Witam Cię co rano i żegnam wieczorem
Co z tego,że przed monitorem ?
Takie życie, ale myśli moje ...
Z myślami zawsze przy Tobie stoję,
Znajdziesz mnie wszędzie,
Dla Ciebie jestem nawet wierszem,
A kiedy zamarzysz,
Będę gwiazdką na niebie ,
Dla Ciebie ...

sylwia_126

Kolejna przemiana...
wychodzę z kokonu bezmyślnego istnienia
nie jako motyl ,raczej ćma szara.
Rozwijam skrzydła do lotu...
gnam na oślep w stronę płomienia.
Z nadpalonymi skrzydłami
upadam w cień...
może mnie nie znajdą,nie zdepczą
tym razem...
Cichutko przycupne w kąciku,
strzepnę popiół ze skrzydeł,
z kolorowych marzeń ,
jak z cieniutkich nitek
zaczynam wyplatać swój nowy dom...

DELFINEK

Przepieknie piszesz Sylwia ....dziekuje .. Wink

sylwia_126

By słowa płynęły potrzebna jest wena
lecz co robić gdy długo jej nie ma?
Czy wymyślać rym prosty,
czy pisać prozą?
Po co te pytania-one w niczym nie pomogą.
Gdy brak słów,kiedy milczy dusza
ni proza ni rym wymyślony serca nie wzrusza.
Lepiej więc milczeć z niewinną minką
udając,że jest się mądrą dziewczynką.

Nobody · Gość

Pisać wierszem
każdy dzień tu spędzony.
W świetle słońca
z mojej pamięci, w smukłej mgle
z brudnego nieba. Tak jak co dzień,
stosy pięknych marzeń, palą sie na oczach przeszklonych.
Umieramy w bezczynności,
panicznie garściami łapiemy życie którego już nie ma
Czarny format przed oczyma,
niczego nieświadomi idziemy w poszukiwaniu światła
a tak naprawdę pogłębiamy swoj kres...
Dlaczego boli ? przecież to tylko myśli...