Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

W_ostatniej_chwili

„Szczęśliwa Siódemka”

Dziękuje
za twoje pierwsze słowa
Kocham…
wyczucie w twoich dłoniach

Zawdzięczam Tobie
smak radości odcień
Poznawać…
na nowo chciałbym co dzień

Pozostałaś w pamięci
zamykam oczy, wtedy widzę
Cię…
ty jesteś w moim śnie

W każdej chwili utrwalona
w nocy, i dnia
Każdego…
wszędzie widzę twoje echo

Tyś szczęściem ciepłym
największym spełnieniem
Dnia…
czuje twoje błyski światła

Karmisz mnie wsparciem
niebanalnym słowem
Na…
każdy moment zostaje przy Tobie

Nie znikaj proszę
z mojego spojrzenia, na
Nowo…
zawsze trwaj – to me ostatnie słowo.

Nad widokiem słońca
promień opada
Miłego...
i ciepłego spojrzenia blask

Nad rankiem wstała
obudziła powieki
Dnia...
pora powiedziała - wstawaj

Na ten czas uśmiechnij
swą pogodną twarz
Życzę...
cudownego zachodu słońca.

W_ostatniej_chwili

„Świeży oddech”

Na desce położyłem coś swojego
na patyki szkiełko wodne spoglądało
dywan życia falował tańcem
sznur skrzydlaty narysował linię

Deska przywiązała się do gwoździ
patyki szumiały machającymi rękoma
falujący taniec łaskotał po stopach
sznur zawiązał się w węzeł kokardy

Na desce wydrapałem inicjały
szkiełko wodne uroniło wspomnienie
dywan na który siadaliśmy razem
byliśmy jak ten sznur – razem wiernie

Deskę pokryto farbą by nie zgniła
patyki dojrzewały – szkiełka lśniły
tańczy życiem lekkość co odświeżyła
moja pamięć – skrzydła miały tyle siły

Lecz kiedyś deski tej już nie będzie
patyki znikną, by ożywić nową deskę
dywan odrośnie, taki sam wszędzie
linia lotu narysuje nową inicjałów kreskę

Inicjały deski farbą przywiązania
wodne szkiełko w chwili oglądania
ruchome fale w nas jak szept łaskotania
świeży oddech w imię sztuki kochania.

W_ostatniej_chwili

"Wracajmy na zawsze..."

Przyjaciel to ból który kochamy...
Ten ból to przyjaciel z którym goimy rany...
Przyjaciel jest na całe życie jeśli godzi się na ból i nie ucieka...
Ten przyjacielski dar to przetrwanie, to praca, cierpliwe czekanie...
Im łatwiejsze życie tym trudniej o prawdziwego przyjaciela...
Prawdziwy przyjaciel to chodzenie na krawędzi, i nigdy nie tracić chęci...
Przyjaciel czekać chce, nawet gdy nie widzi szans oczami wzroku...
Kochać przyjaciela swego znaczy tęsknić i mieć łzy w oku...
Bo razem tylko znacie się - to jak widzieć światło w mroku.

W_ostatniej_chwili

„Z kim ty będziesz karmić łabędzie?”

Ten sam zapach od lat
każde miejsce w sobie ma
ten unoszący magii wiatr
w oczach stawek, ławka, park.

Gdzie ta osoba, gdzie ta wieczność?
czekam na tę chwilę
która już była, której nie ma
lecz jeszcze ile? Nigdzie już nie mieszkam

Odwiedzam neuronami, zataczam w bańkę
ona pęka, a ja żyje w rękach
natury przemijalność nigdy na własność
dotykam tamte chwile, bo mam tylko tyle

Srebrne włosy, w dłoni druga dłoń wpleciona
tak karmią łabędzie ludzie co ich pora
pora uśmiechnąć usta do słońca
bo tak wiernie dotrwali do końca

Młodość nie oznacza wieku
łabędzi nie karmi się w pospiechu
staw głębią unosi zwierzynę
a my na ławce życia, park w nas żyje

Nieważkość, emocji szal bukietów
rozwiniętych aromatem szkieletów
pragnienie, tęsknota, samotność
żywotność, uśmiech i ulotność

Chcę karmić łabędzie, zawsze i wszędzie
nie wiem ile mam lat
lecz w dłoni zawsze pokarm mam ten sam
Uczucie znam i odkrywam – wiernie, wiecznie „Pieczęć”

W_ostatniej_chwili

"Pierwsza randka"

Czy lubisz zimną jesień?
tak, jeśli jest tłem pośród uniesień
nawet nocna mgła co pnie się
nie zgoni z ławki, do domu nie odeśle

Ten błysk oka lampki, zapach
perfum co zabieramy do domu
ciepło dłoni, jedna blisko obok jej skroni
przytulony uścisk, grzejący obu

Powoli zbliżają, to co nawilżają
drżą, przygryzają, żar w sobie mają
pragną łaskotać, a wiatr we włosach
jesienny przykrywa ich głowy - namiętny poryw.

Gość

byc zyc myslec kochac szanowac
czy to juz sa puste prawie wygasle slowa w naszym swiecie
nie.

Amarant

Autorytet

Idzie na śmierć ze spuszczoną dumnie głową
Pusząc ogon szarej myszki jak paw
Zaciska usta, przełyka szkło
I trawi tę codzienność
Szarą, nijaką
Rozchyla płatki szczęścia
Krwią, brutalnie
Ono nie jest dla buntownika...
Ujmuje dłońmi czas, a on kruszy się
U jej stóp leżą odłamki wszystkich przepłakanych chwil...
W oczach ma blask tysiąca uśmiechów
I smutna jest...

stefan

pustka wegetatywna...
przepedza mnie na oslep ...
przez skaly ... ...krzycze ...wolam...
milczenie wokol..ja...to juz nikt...?
puska wolanie...pusta mileczenia...
pustynia... pustkowie... pustak... pustelnik eremita
puste myslenie boli...
nie mysle...
nie chce...
boje sie...
wegetacja milczenia abstrakcyjnego...
zaglebiam sie w mysl blacha...
po co...?

...

Amarant

*** (napisane w szpitalu, dziwne)

To tutaj
Nogi wrastają w beton
Ociężałość odrywa od trzymanego kurczowo szczęścia

To tutaj
Nic na siłę
Wszyscy przyjaciółmi
Wszyscy, co zdradzili

Patrz wytrwale
Tak wiele łez
To melodia

Nie przestawaj myśleć
Ufaj tylko sobie
Uczucia nie zawodzą

W ciągu życia twego jest przerwa
Widzisz tam kilka czarnych plam
Niedbale rzuconych po przestrzeni

Widzisz
Pewnych rzeczy się już nie zaleczy
Już się nie naprawi

Widzisz
Nikt już tych kropek w całość nie połączy
I nie wpuści z powrotem do żył

Widzisz
Kilka kroków ponad światem
Morze mdlących, gęstych łez

Teraz niebo wiruje i przed moimi oczyma
Gdy grasz mi najpiękniej, jak potrafisz
Żyjemy

Amarant

***

Trzeba kochać
Wychwalać to cierpienie
Każdego dnia
Gdy myśli płyną tak wolno
Bez końca
Jak łzy po policzkach
Czemu trzeba kochać?
I czekać
Na wszystko
Co nigdy się nie zdarzy
Wiernie czekać
Wypatrując bieli skrzydeł na Niebie
Stając się Słońcem
Dla Ciebie
Być krok bliżej
Trzeba kochać
Nawet smutno kochać
I gdy twe czekanie
Będzie Twą śmiercią
Wciąż będziesz kochać...