Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

stefan

...info porada: 1. Nie traktujcie depresji jako lenistwa,
słabego charakteru, złej woli. Depresja jest chorobą taką
jak nadciśnienie tętnicze, zawał serca, cukrzyca.

...info porada: 2. Nie udzielajcie rad choremu na depresje typu:
"weź się w garść"; "otrząśnij się"; "nie histeryzuj - inni mają gorzej".
Nie udzielacie ich przecież osobom z zawałem serca czy udarem mózgu,
depresja to choroba jak inne przeciez...
_______nasze forum o nas dla nas...: www.leki.fora.pl

...pomoz nam, napisz kilka slow wsparcia...

...info porada: 3. Nie wysyłajcie swojego bliskiego na urlop, żeby
odpoczął. Depresję trzeba leczyć.

...info porada: 4. Gdy podejrzewacie u osoby bliskiej depresję - nakłońcie
ją do wizyty u lekarza psychiatry lub psychologa. Oni najlepiej się na tej
chorobie znają. Jeśli się to nie uda, spróbujcie przynajmniej zasięgnąć
opinii lekarza rodzinnego (lub lekarza, do którego chory ma zaufanie).

_______nasze forum o nas dla nas...: www.leki.fora.pl ...pomoz nam, napisz kilka slow wsparcia...

...info porada: 5. Gdy macie trudności z przekonaniem swojego bliskiego
o potrzebie leczenia (lub przynajmniej konsultacji) zwróćcie się po pomoc
do osoby, która ma u niego/niej autorytet.

...info porada: 6. Przypominajcie choremu na depresje o wizytach
w poradni i regularnym przyjmowaniu leków. Zbyt wczesne przerwanie
leczenia grozi nawrotem objawów.

...info porada: 7. Nie starajcie się na siłę swojego bliskiego, chorego na
depresje, rozweselać, organizować mu czasu. Nie narzucajcie się, ale
bądźcie w pobliżu, oferujcie swą pomoc gdy jest taka potrzeba.

...info porada: 8. Odradzajcie choremu na depresje podejmowania
ważnych decyzji. On widzi swoje sprawy w "czarnych barwach".
Pesymistycznie patrzy w przyszłość.

...info porada: 9. Unikajcie przygodnie zasłyszanych opinii. Zdobądźcie jak najwięcej rzetelnej wiedzy na temat depresji.

...info porada: 10. Pamiętajcie o Sobie. Choroba bliskiego może rodzić rustrację, złość, bezsilność, poczucie winy. To jest zrozumiałe.
Nie wstydźcie się zasięgnąć porady u psychologa jak radzić sobie z tymi czuciami.

stefan

Dzieci w rodzinach z problemem alkoholowym

Często, nie wiesz co robić, a nawet pomóc komuś kogo to spotkało - może teraz będzie ci łatwiej

Mów dzieciom o tym co się dzieje - ukrywanie tylko pogarsza sprawę.

Odpowiadaj im na te pytania, które zadają - nie tylko zaś na które ty sama chcesz im odpowiedzieć.

Okazuj dzieciom trochę cierpliwości i zrozumienia. One też cierpią, choć nie wiedzą dlaczego.

Niech picie twojego męża nie przesłania ci problemów dzieci. One mają prawo do twojej uwagi i oparcia.

Nie tłumacz się zanadto, gdy masz po prostu rację.

Nie zmuszaj dzieci do konfrontowania się z alkoholikiem, gdy ty nie chcesz tego robić.

Nie używaj dzieci jako argumentu - zostaw je poza tą sprawą.

Nie mów dzieciom co mają czuć do swego ojca i nie wymagaj, by czuły to samo co ty.

mysle ze to dobre rada... ale tyczy meszczyzn i kobiet alkoholikow...

a najlepsza rada wg mnie to:

nie sluchajcie przygodnie zaslyszanych opinii na temat swej choroby depresjii... innych...
zdobadzcie najwiecej fachowej wiedzy z wachowych zrodel...
to nie wstyd isc do lekarza i zapytac...
do lekarza domowego, psychiatry.... czy psychologa...
kwalifikowanego terapeuty....
zapytac o siebie ... o osobe bliska...
leczy lekarz... a czy wyleczy to sie okaze...

badzmy dobrej mysli...

...

stefan

ewakor

Witam wszystkich, i tych, którzy uważają, że są chorzy i tych (m.in. ja) którzy myślą, że tak nie jest.
Podchodziłam do Was przez tydzień, nie jestem pewna, ze dobrze robię i na razie nie mogę poświęcić temu zbyt wiele czasu, więc chyba pomyliłam drogę, bo nie wiem gdzie szukać miejsca, żeby się wygadać, sobie pogadać i zrobić sobie nawzajem dobrze, w sensie psychicznym. Zdaję sobie sprawę, ze ktoś zakładając takie forum musi podchodzic do tego bardzo poważnie, bo można często zaszkodzić zamiast pomóc. Doceniam to i mam nadzieję, ze mnie ktos poprowadzi choćby korzystając z mojego numeru gg. Chętnie porozmawiam, ale nie publicznie. Nadmieniam, że wykończyłam jednego psychiatrę i trzech psychologów, więc zanim sie odezwiesz, dobrze sie zastanów. Smile

Ewka

taka ja

witaj na forum ewa
my sie spotykamy w pokoju #depresja na czat.onet.pl
zapraszamy do rozmow
o nas o sobie o wspraciu - rozumiemy Smile

pozdrawiam

Beti2501

pozdrawiam serdecznie

ewakor

Niestety, nie potrafię korzystać z czatu, odstrasza mnie duza ilość uczestników i krótkie wypowiedzi. Wolę kameralne miejsca, dłuższe zdania, nawet na gg piszę "listy". Może uda mi się otworzyć na forum, ale pewności nie ma.
Póki co pomilczę sobie trochę. Ale dzięki, że jesteście...
Ewa

grazyna_50

Ewa dobrze wybralas ,przychodzac tutaj,po dluzszym pobycie zobaczysz ,ze nasze problemy tez sa duze i potrzebujemy wzajemnego wsparcia.Nie jestes juz sama,masz nas,w miare mozliwosci mozesz liczac na dobre rady,zrozumienie i duzo serca,pozdrawiam serdecznie ,d nastepnego...

qwertyuiop · Gość

Witam, Jestem normalną dziewczyną, nie mam problemów, mam kolegów, koleżanki, kochającą rodzinę... Jednak prawie rok temu, w grudniu, pojawiły się u mnie lęki. Te lęki odnosiły się do przyszłości, do śmierci, do samotności, płakałam czasem nawet i trzy dni pod rząd, serce mi kołatało, kręciło mi się w głowie, nie potrafiłam zrobić nic, bo wszystko doprowadzało mnie do płaczu. Miałam też wtedy problemy z menstruacją. Momentami czułam się jakby uszy mi się zatkały i jakbym była za jakąś szybą. Ludzie do mnie mówili a ja nie wiedziałąm o co chodzi. W nocy bałam się zasnąć, musiałam siedzieć do rana żeby się uspokoić, żeby lęki odeszły.
Poszłam wtedy do ginekologa, dostałąm tabletki Diane 35 i wszystko wróciło do normy, jednak zawroty głowy wciąż im doskwierały. Od grudnia do niedawna wszystko było okej. Teraz, kiedy wyprowadziłam się z domu (400 km daleko) to wszystko zaczyna powracać. Ale troszkę inaczej się to wszystko objawia. Mam lęki, kręci mi się w głowie ale dodatkowo drętwieją mi nogi i ręce, w nocy łapią mnie skurcze i czasami pobolewa mnie serce. Często zdarza mi się też, że płaczę. Nawet na imprezach, kiedy wypiję trochę alkoholu, jak zacznę płakać, to nie skończę póki nie wytrzeźwieję. To straszne, nie wiem do kogo mam się zwrócić, nie wiem jak mam to wszystko rozumieć, co to jest? czy to rezultat tego, że jestem sama? czy może jakaś choroba? Proszę o pomoc, z góry dziękuję Sad

Malgorzata_

witaj,

jesli nie bylas jeszcze u lekarza to wybierz sie niezwlocznie, zrob
wszechstronne badania, moze masz niedobor jakis witamin...

A faktem jest, ze samotnosc nie kazdy dobrze znosi...

Napisz po wizycie u lekarza jaka postawil diagnoze i jak Ci pomogl...

Pozdrawiam serdecznie...