Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

ana182

Hmm... Dziwnie mi... Choć ostatnio było jakby lepiej... Nawet nie umiem tego nazwać... Czuję się jakbym nieżyła tylko oglądała życie innych... Wooło tyle ludzi... Mam wrażenie że wszyscy na mnie patrzą... Czasem mam ochotę zamknąć się w domu i już nigdy więcej nie wyjść...

betoniarka

Ano. ze mna jest tak ze ja wlasciwie nie zyje, tylko wegetuje. nie robie nic pozytecznego, ani dla siebie ani dla innych. zwyczajnie sie obijam, nie potrafie sie za nic zabrac, na niczym nie moge sie skupic, i tak bezsensownie mija mi czas, przelatuje przez palce. i tak jest od dobrych paru lat. zdaje sobie z tego sprawe, ale nie umiem zmobilizowac sie zeby cos zrobic. ale ludzie dookola cos robia, zyja pelna para.
ostatnio rzadko wychodze z domu, raz ze nie mam celu, ale rowniez dlatego ze zle sie czuje na zewnatrz, sztywnieje doslownie jak mijaja mnie inni ludzie, wydaje mi sie ze zwracam tym na siebie uwage, mieszkam w duzym miescie i to w centrum i niestety jest to nieuniknione, te masy ludzi dookola, dlatego ostatnio tego unikam, bo jak wychodze tylko zeby wyjsc to mam wrazenie ze wszyscy dookola wiedza, ze szlajam sie bez sensu, ze jestem sama itd. ze wszystko o mnie wiedza. a poza tym mam mine jakbym sie miala rozbeczec, no to co sie dziwic.

osssso · Gość

ana
jesteś introwertykiem
zazwyczaj osoby taki jak Ty zostają poetami, pisarzami bądź też(i na ten akcent kładę nacisk) filozofami
zainteresuj się filozofią nowożytną
znajdziesz tam wiele odpowiedzi na dreczące Cie pytania
i pytania dwa ci zadam, a ty -jako ktoś myślący 'inaczej'- spróbuj na nie odpowiedzieć:

Kim jeteś Ty a kim są Twoje myśli

zatracona000

Nie wiem, być może czujesz to co ja czułam jeszcze kilka miesiecy temu - taka samotnosć wśród tłumu... Wrażenie, ze jest się "innym", ze sie nie pasuje, że wszyscy patrzą na Ciebie i Cię oceniają... Żyjesz jakby w innym świacie, swoim świecie - odległym od tego "ich świata". Przynajmniej ja tak czułam... Sad

Być może jest to czas obserwacji ludzi przez Ciebie - ich zachowań, reakcji i wysunięcie refleksji na ten temat. Moze podświadomie sie zamknęłaś a teraz nie potrafisz wrócić.. To trudne - wiem jak bardzo jest ciężko... Chyba nic nie moze jednak tak bardzo pomóc jak drugi człowiek - przyjciel. Boisz sie zaufać?? Hmmm... moze pamietnik? pomaga.. Wyrazanie swoich myśli na papierze pomaga. Opisz swój swiat. Opisz swoja samotnosć.. MOże gdy przeczytasz to za kilka tygodbni, pomoze Ci dostrzec jakies swoje błędy i spojrzeć inaczej na to wszytko?
Od tego można zacząć... Smile

solstice

ja to mam od 5. lat ;]

stefan

jestem....czytam....mysle ......pozdrawiam..................

.

ana182

Dziękuje Wam za głos w tym trudnym temacie... Wiem jak się czujecie... Myślałam szczerze mówiąc że ludzie nie miewają takich stanów... Chciałabym żeby to minęło na wieki. Żebym nie musiała się bać że ktoś na ulicy będzie się mi przyglądał... Żebym nie bała się żyć.... Żeby życie zaczęło coś oznaczać... Pozdrawiam Was wszystkich. Ana

BratJezusa

Aniu Jesteśmy z Tobą. zaglądaj do nas na czat.Właśnie po to on jest dla takich ludzi jak Ty.rozmowa naprawdę pomaga.Pozdrawiam!!!

stefan

witaj, jestem zalozycielem pokoju czata i tego forum, dzisaj wyszedlem z psychiatryka zamknietego , mialem pewoen epizod , lezalem tylko ok 8 dni, mam teraz zaleglosci na forum i na czacie ale dzieki ludzoam dobrej woli pokoj depresja na onet pl istnieke , i istenieje to forum pozdrawiam i zachacam do pisania, napewno ktos odpowie, nie zrazaj sie ze na pierwszego posta nie ma odpowiedzi , pisz a odpowiedzi sie pojawia, powoli i spokojnie , brak szubkich odpowiedzi to tylko efek rozrastania sie tego foru , poczy taj je , odpowiedz innym , panietaj prosze zarejestruja sie, pozdrawiam

katharine · Gość

ja mam depresje od 5 lat, dopiero w tym roku moze pojde do osrodka..ale boje sie, wiec nie wiem czy rusze sie tam... wolalabym sie poddac...w tym momencie nie mam sil, na zycie..:([list=][/list]