Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[wolfi]

Witam każdego kto to cztyta .
Mam 23 lata i pomimo młodego wieku jak wielu przekonałem się jakie jest to życie naprawde i czy ludzie naprawde mogą wydawać się nam na dobrych i normalnych , rozumiejących coś więcej niż tylko siebie ....
Dzisiaj wiem że nic nie jest właściwie takie na jakie wygląde .
Nie wiem czy to kwestia szczęścia czy psychiki człowieka która lubi się droczyć z naszym mysleniem kiedy tylko coś szwakuje .
Jeden problem rodzi następne co jest nastepstwem naszej niskiej wartości , tego jak się czujemy i czy nasza pewność siebie nie została wystawiona na zbyt ciężką próbe .
Depresja , nerwica czy zaburzenia .........wszystko to sprawia że nie można normalnie czuć się w towarzystwie ludzi czy podejmować jakąkolwiek decyzje .
Świat pogrąża się w materiazliźmie , każdy chce mieć wszystko i być kimś .
Gonimy za marzeniami , ideałami , wielką miłością , pożądną pracą czy za perspektywami na przyszłość .
nikt nie powiedział że w wyścigu szczurów będzie łatwo bo zawsze można wypaść z trasy i zgubić się na jakiś czas.
Czy można jakoś wygrać ze słabostkami i chorobą ?
Co nam pomaga przetrwać trudne chwile gdy czujemy się bardzo słabi , niewidoczni i do niczego ?
Psychiatra , psycholog , może rozmowa z kimś bliskim .
Może warto czasami poświęcić czas na jakieś hobby , na swoje zainteresowania które tak lubimy i oddajemy się w głęboką koncentracje .
Wiem jedno , bez dzisiejszej muzyki , filmów czy piłki nożnej nie byłbym w stanie nawet wstać z łóżka i zabierać się za cokolwiek .
Kiedy moja uwaga jest skupiona na graniu czy ogladaniu i słuchaniu zupełnie zapominam że moje życie to pasmo porażek , nieszczęść i niespełnionych marzeć czy ambicji .
Wierze w siebie że nie powiedziałem ostatniego słowa i dzieki tym rzeczom przetrwam nie jedną chwile czy moment w stanie pogrążającyego się smutku i melancholii .
Mamy tylko jedno życie , i ten dar trzeba szanować .......kochać przede wszystkim siebie i ludzi którzy zasługują na nasze wsparcie i dobroć .

[Desperat]

Tylko, ze po takiej grze, filmie, muzyce przychodzi nagłe obudzenie i zderzenie z rzeczywistościa. Ja kiedyś też się tak wciagałem w gry, ksiązki i powiem jedno to nie jest dobre. Jesli masz dobrze prosperujace życie w realu i wchodzisz do gry dla zabawy to ok, ale zeby zapomniec to już masz problem. Moim zdaniem powinineś na pierwszym miejscu stawiać życie i jesli stwierdzisz: zrobiłem na dzisiaj tyle ile mogłem i wiecej dzisiaj nie ma innych opcji, żebym poprawił swoje życie, to dla przeczekania mozna wejść do gry. Ale jeśli jest jeszcze coś co możesz zrobić to zrób to.
Wiem, że to brzmi mało romantycznie, mało filantropijnie, materialnie, ale rzeczywistośc jest niestety bezlitosna i jeśli coś przegapisz zrobisz bład, wielki błąd to może sie to za Toba ciagnac do konca zycia jak u mnie. :/ Jesteś jeszcze młody, nie powtarzaj błędów innych i ucz się na nich. W ŻYCIU NASZE MARZENIA ZAWSZE STOJA NA KOŃCU.
Pozdro