Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[stefan]

milo mi radiola............. ciesze sie rowniez..........wejdz czescie do naszego pokoju,,,,,,,,,,,,,pozdrawiam

[radiola]

dzięki zaak

[radiola]

Z zyciem trzeba delikatnie,
życie nader krucha rzecz....
i nie można wciąż zaczynać go od nowa......
Powodzenia wszystkim

[stefan]

wyszedlem ze szpitala , jestem...

[radiola]

nie wiem po co to piszę. Jest noc a spania nie ma............ to już kolejna taka noc, nawet przestałam liczyć........ patrzę w sufit, jest ciemny, prawie czarny, gdzieś pali się świeca..........myślę a ja wiem? czy ja jeszcze myślę????????? może tak, może nie.... jakoś dziwnie. Przypomniałam sobie jak to było parę lat temu. Byłam wcześniej okropnie zagubiona, bałam się panicznie wszystkiego, bałam się życia i bałam się odejść i nagle znalazł się ktoś, kto wyrwał mnie z marazmu i okropnego lęku. Nic o mnie nie wiedział, po prostu stanął przedziwnie na mojej drodze donikąd i zabrał mnie ze sobą. A ja, wystraszona, bojąca się podejść do drzwi, przeżywająca katusze na myślo wyjściu z domu.......... nagle zapomniałam o lęku, zapomniałam o paraliżującym strachu, o tabletkach, które zawsze musiały być w zasięgu ręki, wstałam jak gdyby nigdy nic i poszłam. Nie uwierzycie ale znalazłam sięo prawie trzy tysiące kilometrów od mojego w miarę bezpiecznego pokoju w zupelnie obcym miejscu. Znałam tylko tego jednego człowieka, który nawet nie mówił po polsku i mój wróg-przyjaciel STRACH gdzieś przepadł. Zaczełam życie w zupełnie obcym kraju, wyszłam za mąż za tego mężczyznę. Zniknęły piguły, papierosy..... nie musiałam iść do lekarza, nie musiałam łykać kolejnej tabletki, prowadziłam dom, bawiłam się, kochałam i myślę, że byłam kochana. Nikt nawet nie przypuszczał, że mialam kiedykolwiekjakieś lęki. Byłam lekka i szczęśliwa. ............ Nie wiem, naprawdę nie wiem jak tak z dnia na dzień mógł przepaść mój lęk, jak zostawiłam prochy, palenie..........Kiedy tak to teraz piszę, zastanawiam się dlaczego zostawiłam tamto dobre życie????????? Nie , ja go nie zostawiłam! Po prostu, przyjechałam do Polski żeby urodzić dziecko. Kiedy byłam w 5 miesiącu ciąży. powiedziałam mężowi, że chcę aby nasze dziecko urodziło się w Polsce. I wróciliśmy do Polski ale straciliśmy dziecko a ja od tamtej pory zatraciłam się zupełnie.............. przepadłam wypełniona bólem i rozpaczą, nie chciałam mieć więcej dzieci, bałam się, że znowu je stracę. Oszalałam z bólu.............. po jakimś czasie poprosiłam męża, żeby zostawił mnie, żeby ułożył sobie życie z kimś innym........ długo się nie zgadzał aż wreszcie wyrzuciłam go, nie wyraziłam zgody na wydanie mu karty stałego pobytu w Polsce, wymeldowałam go z mieszkania, odeszłam, odeszłam w tunel wypełniony cierpieniem,,,,,,,,,,,,,,,depresja,,,,,,, prochy,,,,,,,,,, szpital,,,,,,,,,,,,,,,dno, dno i tak w tym tkwię. Czy ja jestem nienormalna, czy ja jestem masochistką......... nie wiem, jakaś anhedonia i znowu mój przyjaciel strach.............jak długo jeszcze??
Wiem, że można rzucić prochy z dnia na dzień, wiem, że można być szczęśliwym, normalnym /cokolwiek to znaczy/ więc dlaczego nie potrafię teraz jeszcze raz zawalczyć o siebie?????????? terapia nauczyła mnie tylko jednego, dowiedziałam się, że nie potrafię żyć dla siebie. Co to znaczy, żyć dla siebie? Dla mnie to nie ma sensu. Może jest ktoś mądry i potrafi w takiej wegetacji znalezć sens, ja niestety, nie potrafie.
Chciałam być w miarę optymistyczna i powiedzieć, że można żyć bez prochów, nawet jeśli się je brało długo ale jak zwykle u mnie
wyszło odwrotnie. Nie wartotego czytać, bo można się tylko załamać.
Pozdrawiam wszystkich nadwrażliwych altruistów!!!!!!!!!!!

[solstice]

historia niezwykła... dobrze że ją napisałaś. nie wiem co więcej mogę powiedzieć... trzymaj się brzmi idiotycznie... to lepiej zamilknę.

[stefan]

złota myśl: Może jest Ci teraz smutno...może wydaje Ci się, że nikt o Tobie nie myśli...Więc spójrz... Uśmiechnij się bo...bo ja właśnie ciepło o Tobie po prostu pomyslałem

[stefan]

moze jest ci teraz smutno...
może wydaje ci się, ze,
ze nikt o tobie nie mysli...
więc spojrz...
usmiechnij się bo...
bo ja wlasnie teraz...
ciepło o tobie po prostu pomyslałem...

...

[Kimberly664]

skasowano spam . ..

[stefan]

...