Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[kasiaF85]

Mario...

czemu taka cisza?



rozglądam sie i czekam na slowa od Ciebie


pozdrawiam

[W_ostatniej_chwili]

Ostatnio moje słowa przerodziły się w kłótnie ( kto ma rację? )
- [link widoczny dla zalogowanych]

A moja miłość zamieniła się w niepewność.

Taki nowy niepokój -czyli szara codzienność wróciła sobie znów pomieszkać.

Tak poza tym pozdrawiam serdecznie - wiosna to cudowny okres w życiu.

[W_ostatniej_chwili]

Być zimny jak głaz
dziś tylko tak przetrwać się da
bo świat bez litości co dnia
rozsypuje radość w piach


Od dziś bez emocji
stop, koniec, dość dziś
po co pięknem się cieszyć, po co gonić
jak można odejść w zapomnienie i czasu na zachwyt nie trwonić

[Katia]

ale my nie pozwolimy Ci odejść!! Nie ma tak łatwo!! Tak szybko sie nas nie pozbedziesz!!

[W_ostatniej_chwili]

Nie chcę się nikogo pozbyć, czasami tylko tego we mnie głosu bezradności.
Ale cóż, czasem trzeba się z tym pogodzić, a ja juz sie nie da pogodzić to trzeba zacząć od nowa - posprzątać to co brudzi drogę przejścia dalej.

Damy rade, bo bez tego to już tylko w druga stronę od razu.


Zawsze pozytywnie

[Katia]

no odrazu lepiej mówisz!! To , to ja rozumiem!!

[W_ostatniej_chwili]

Ze smakiem na twarzy co dnia
Bo smak życia rozkwita jak kwiat
Jak owoc dojrzewa, porusza nim wiatr
Na znak życia istnieje cały świat.

[~ania89]

Przeczytalam caly temat. Niektore fragmenty sa dla mnie jak balsam na moje zbolale serce.


Zawsze trezba sie podniesc

[W_ostatniej_chwili]

Oby ci ten balsam służył każdego dnia.

Ja co dzień dostrzegam w sobie takie człowieka który cierpi ponieważ świat jest tylko naturalny i tylko taki...
Ale czasem czuje w sobie jeszcze kogoś, kto nie zatrzymuje się tylko na tej naturze, lecz istnieje sobie w szczęściu, bo ma serce po to tylko by kochać, i nic mu nie trzeba więcej.
Trudno to w sobie pogodzić - ale kto powiedział że będzie łatwo.

Natura jest egoistyczna dlatego dusza musi tyle cierpieć.

Wczoraj miałem ochotę przestać być, dziś mam ochotę dla kogoś żyć - to we mnie głęboko zakorzenione.

Miłego dnia wszystkim

[W_ostatniej_chwili]

"Życie"





Na spadochronie życia
ląduje tam gdzie wiatr mnie powieje
lecz staram się sterować
by do morza nie opaść

Telepatyczne drogi
skrajne widoki
dotyk jak narkotyk
swobodny mój działania motyw

Na marginesie zapiski
odpychane na bok z gonitwy
by uchwycić ważne chwile
chcę ze skrajności siebie wywlec

Po tysiąc razy przysięgam
że zapomnę, wymarzę w dal
złych wspomnień długi szal
lecz dziś wiem, a jutro nie pamiętam

Tak głęboko kryje się
tak po cichu wołam Cię
proszę przybądź i uwolnij mnie
jestem szczęściem, ty we mnie wierz

Czasem lepiej powiedzieć prosto
bo wąsko ku pogłoskom - motto
rozwijać się jak proso - rosnąć
lotto życia a w nim tylko strumień - potok

I nic poza tym
kamień w wodzie mokry, a ja nad tym
obserwuje i karmię swe odbicie
słyszę bicie serca, to moja twierdza

Czuje, ty czujesz że ja jestem
tyś dowodem tyś mym szczęściem
tys widokiem moim, a ja swym okiem
które widzi, że te nici są czasu tylko krokiem

Nadając tor lotu po otwarciu "chronospadu"
być jak kropla jedną z tysiąc w tworzeniu wodospadu
zapienić, zaszeleścić, zaszumieć
umieć docenić cykl ten i zrozumieć

Niebanalnie przeżyć to, bo uwierzyć
polatać i unieść się na progu kołnierzy
co szyję istnienia opasają
Kocham wszystkie cząsteczki co melodie ze mną grają