Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[NiEwAzNyAvE]

Zakładam ten temat, tak jak mnie prosiły niektóre osoby.

[NiEwAzNyAvE]

„ Rycerz ”

Ktoś podąża samotnie drogą,
To znużony rycerz...
Poraniony, z opuszczoną głową,
U boku skrwawiony miecz a w ręku puklerz,
Przebył mile bruku krwią splamionego,
Z każdym krokiem siły traci.
Nie ma już rumaka skrzydlatego,
Ani braci.
Tylko szum deszczu szarego,
Który wszystko zetrze,
Krew z pobojowisk, człowieka pokonanego,
I przepełnione strachem powietrze.
Ból spływa po zmęczonej twarzy,
Może to deszczem, może łzami,
I tylko w głębi oczu widać, że jeszcze marzy.
Giną w oddali jego kroki żałosne,
I tylko krople deszczu,
Coraz to cichsze, bezbolesne...

[NiEwAzNyAvE]

„ Jak Feniks ”

I o to odradzam się na nowo,
Przecież miliony razy umieram,
Ale powstaję, jak feniks z popiołów.

Wznoszę wzrok ku górze,
I skrzydła prostuje,
Tak bardzo chce lecieć...
Wznieść się ponad wszystko!

Boże, pozwolisz mi się wzbić,
I szybować między chmurami?

Niechaj ma radosna pieśń otuli świat.
Spójrz w me oblicze,
Dostrzeż we mnie siebie,
Dostrzeż w sobie mnie.
Widzisz?

Dość umierania,
Powstań, dobry człowieku,
A jeśli Bóg nam pozwoli uniesiemy się.

Boże, pozwól nam się wzbić,
I szybować między chmurami...!

Niechaj piękne nuty zatańczą w sercach,
Niechaj w oczach zagości blask,
Niechaj w głowie rodzą się mysli złote.

I nie płacz już, dobry człowieku,
Otrzyjże łzy,
Utulże cierpienie w ramionach mych...

I nie lękaj się już, dobry człowieku.
Stań u mego boku, popłyńmy razem,
W nieznane przestworza,
W objęcia wolności.

Boże, pozwolisz nam...?

[NiEwAzNyAvE]

„ Mój świat ”

Wokół mnie zimny świat,
Betonowy las bezuczuciowych istnień,
Otaczają mnie wyblakłe jaźnie,
Ogrody wód,
Jeziora żalu,
Aleje szklanych róż.

Coś tu nie gra...

Szum w mej głowie,
Ciężkie myśli,
Ja chyba wariuje...

Wszystko traci sens,
Nie bawi mnie to, co bawiło kiedyś,
Gdzieś zniknęli przyjaciele.

I nie mów, że mnie rozumiesz,
Twe puste słowa,
Nie znaczą dla mnie nic.

Krzykiem świt przebudził na drzewie śpiący ptak,
A ja wciąż trwam w bezdrganiu,
I złote kręgi milczenia,
Jak motyl się na mnie chwieją.

[NiEwAzNyAvE]

„ Aniele ”

Nade mną cudne arkady nieba,
A na nim gwiazdy, które niczym łzy światła,
Spływają w otchłań - ustępując miejsca dniu.
I chmury - zadumane...

Droga delikatnie kołysze się we mchu,
Otoczona aleją...
Spowita aksamitnym mrokiem,
Śpiewem rzeki,
I zmierzchu graniem...

Gdzieś nad Wisłą,
Błąka się mój uśmiech zapomniany,
Tylko serce wciąż boli...

Aniele miły, zakryj groby płaszczem rzeki,
Niech twa dłoń pogładzi czarne od krwi naszej ziemie,
Wyjmij z mych oczu szkło bolesne,
Obraz dni, które jak morze nicości wciągają mnie w otchłań,
A tam jedynie ból i pustka...

Aniele miły, otwórz złote niebo,
W którym ciszy biała nić,
Załata wszelkie dziury.

Aniele...
Usłysz mnie,
Mój żal długi jak żal skrzypiec...

[NiEwAzNyAvE]

„ Do Brata ”


Ciemna noc odebrała nam spokój,
Śnieg przez szyby przenika,
I ponury wicher szarpie gwiazdami,
Targa myślami.

Cierpię pod biczem czarnej rozpaczy,
Nie pokochany, nie zabity,
Choć ciało drży z zimna,
Wnętrze pali,
Poranione serce krwawi...

Zamykam znużone płaczem oczy,
Szukam Ciebie, gdzie jesteś?
Zostaliśmy sami, my i ciemność.

Czuję jak mnie trzymasz za rękę,
Ufam, że będziesz szedł obok,
A kiedy upadnę pomożesz się podnieść.

Czuję jak mnie rozumiesz,
Jak doskonale znasz miliony niewypowiedzianych myśli,
Jak akceptujesz milczenie.

Czuję, że jesteś.

Trzymam Cię z całych sił,
Nie pozwolę upaść,
Tylko mnie nie opuszczaj...

Wieczór spływa muzyką daleką,
A my nadal trwamy, smutni, sami,
My i mrok beznadziei...

[NiEwAzNyAvE]

„ Nadzieja ”

Ciemna noc otuliła miasto,
W oknach - niczym znicze - rozbłysły światła,
I tylko jeden dom pogrążony w mroku,
Zbudowany z martwej cegły i smutku.

Okna mróz przemienił w morza martwe,
Nie żeglował po nich nikt,
I nie było nadziei...

Wiatr wdarł się przez zimny próg,
Jakby wstępując nagle w nieprzejrzystość szyb,
I zastał wigilijny stół,
Nakryty białym obrusem,
A na nim dogasający płomień świecy,
I nie było nadziei...

Lecz kiedyś się odnowi w ruinach kwiat,
A w ciele człowiek,
Rozpali w piecu ogień,
A w oknie pojawi się ciepły blask,
I nadzieja zawita w domu.

[NiEwAzNyAvE]

„ Nocne poszukiwania ”

Kiedy zapada zmrok,
Podążam w mej samotności
Pustymi alejami,
Ukryty w mroku nocy,
Zamknięty w ciszy lasu,
Zatopiony w zimnym deszczu.

Spośród drzew wyłaniają się niechciane wspomnienia,
Obce kształty w głowie,
Przenikliwe szepty...

Szukam, wciąż szukam,
Właściwej drogi,
Wiary i nadziei,
Pragnę odnaleźć spokój,
I trochę ciepła - by przetrwać kolejną zimę.

O nic nikogo nie proszę,
Nie zakłócam snu,
Błądzę jedynie wśród cieni,
I szukam, wciąż szukam.

Wstaję i idę.
A u mego boku wierny przyjaciel,
Staje nieruchomo,
Wytęża słuch,
Oczekuje czegoś ze strachem,
W mym kierunku wędrują jego pełne niepokoju oczy,
Chce uciekać...
Piesku, ale my nie mamy dokąd uciec.

[NiEwAzNyAvE]

„ Boże... ”

Panie Boże, który mnie stworzyłeś,
Padam przed Tobą na kolana,
Po mej twarzy płyną łzy,
A w nich ukryty cały ból, cierpienie, strach,
Pytam się Ciebie, dlaczego?
Milczysz, jak zwykle...
Zabłądziłem.
Czy przygarniesz mnie?
Zburz ten mur między nami, ja jestem zbyt słaby,
Pokieruj moim życiem,
Pozwól żyć,
Pozwól...Błagam...
Boże, przygarnij mnie,
Chcę znów być z Tobą...
Znów płaczę w samotności,
Przepraszam Cię!
Zabłądziłem, ja to wiem.
Krzykiem wołam Ciebie Panie, czy mnie słyszysz?
Czy znasz me imię...?

[NiEwAzNyAvE]

„ Miłość ”

Patrząc w Twe oczy,
Topię się w ich zieleni,
Niczym w morskiej fali,
Która nigdy nie osiągnie końca...

Patrząc w Twe oczy,
Widzę głębię,
Dzikiej namiętności,
Blask czułości,
Sporo wrażliwości...

Patrząc w Twe oczy...
Romantyzm budzi się w mym sercu,
Myśli ogarnia magia szaleństwa.
Kwiecie piękności...