Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[samjakpalec]

Witajcie nazywam się Paweł, chciałbym po wielu latach komuś opowiedzieć moja historie. Moje życie to udręka męka paranoja w której nie potrafię sobie poradzić. Do 5 roku życia miałem cudowne dzieciństwo, później zaczęło się w moim życiu dziać jako 6 latek byłem świadkiem śmierci własnej babci. Od tamtego dnia jako dziecko spałem przy włączonym świetle bo balem się kiedy noc się zbliżała. Kiedy trafiłem do klasy drugiej podstawówki do klasy trzeciej byłem regularny bity przez nauczyciela w szkole. Były to lata 90 sprawa była w sadzie, ale i tak była przegrana. Czasy klasy 4,5,6 były w miarę spokojne, lecz moi rówieśnicy mnie wyzywali wyśmiewali dlatego ze chodziłem w jednej parze butów i tym samym stroju, byłem puszystym dzieckiem .Dla moich kolegów którzy pochodzili z bogatszych domów byłem pośmiewiskiem. Często płakałem rodzice mnie kochali a ja nie umiałem im powiedzieć prawdy. Żyliśmy w biedzie ale rodzice dawali rade otaczali mnie i moja siostrę prawdziwa miłością. Kolejne moje problemy zaczęły się w gimnazjum było coraz gorzej koledzy mnie coraz gorzej traktowali . Pamiętam momenty kiedy zaczynały się ferie świąteczne albo wakacyjne , wtedy zaczęły się bole głowy depresyjne tzn. nerwobóle głowy miałem pamiętam wtedy zawroty głowy organizm był osłabiony krew z nosa leciała. Normalnie koszmar. Po Okresie gimnazjum myślałem ze życie mi się ułoży. Niestety z powodu stresu przybrałem na wadze chodziłem do szkoły zawodowej na praktykach byłem traktowany jak śmieć wyzywany itd. A to ze względu na ludzi którzy potrafili umilić mi życie i mojej rodzinie. Zrezygnowałem z praktyk i złożyłem papiery do szkoły średniej. W szkole średniej kolejne rozczarowanie, znajoma która była moja sąsiadka i wydawała się koleżanka naopowiadała ludziom z mojej klasy niestworzonych rzeczy na temat mój i mojej rodziny. Pierwszy rok był tragiczny siedziałem sam w pierwszej ławce, koledzy za mną rzucali we mnie gumy . Wtedy dopiero zobaczyłem i poczułem na własnej skórze jacy ludzie są fałszywi i dwulicowi. Po tych wydarzeniach dokładnie po wigilii klasowej po przerwie świątecznej, podszedł do mnie kolega z klasy zaczął normalnie rozmawiać Inni z koledzy zaczęli go wyzywać od zdrajcy. Ale po jakimś czasie przekonałem swoja klasę jaki mam naprawdę charakter, co zamotywało mnie i schudłem 20 kg przez wakacje. Później było już ok. Ale odstresowanie mojego organizmu było okropne moja odporność siadała głowa bolała i człowiek myślał o najgorszym. Dużo w tamtych czasach pomogła mi modlitwa. Gdy skończyłem szkole średnia podjąłem naukę na studiach. Rozpocząłem prace. Jak mnie zwolnili dopiero, po 4 latach bezrobocia zmieniłem miejsce zamieszkania i dostałem prace. Zacząłem spotykać się z dziewczynami Po kilku spotkaniach poznałem swoja dziewczyna z którą byłem rok, która okazała się material girl typowa materialistka która przeliczała wszystko na pieniądze. Rozstaliśmy się ja oczywiście w stresie ten rok z nią był koszmarem zaczęła kłamać . A kłamstwo goniło następne kłamstwo i tak było w kolko. Po rozstaniu po jakimś czasie poznałem dziewczynę z moich okolic. Niestety straszna panikarę przez która psychicznie i fizycznie wysiadłem. Dokładnie 11 listopada dostałem takie nerwobóle które zaczęły się od bolu kręgosłupa a skończyły na bólu głowy nie mogłem normalnie funkcjonować . Moja dziewczyna zaczęła mi wymyślać choroby ja latałem po szpitalach, i tak lekarze nic nie wykrywali a lekarze rodzinni mówili ze to jesienna zimowe przesilenie i każdy organizm jest słabszy. A ja zaniedbałem przez depresje siebie zacząłem więcej jeść, organizm staje się wiadomo coraz słabszy, siedziałem w domu z zasłoniętymi roletami nie miałem siły iść do sklepu jadłem fast foody koszmar. Zycie nie miało dla mnie sensu bo twierdziłem po co jeść mało jak i tak niedługo umrę. Wiec zapisałem się na leczenie dostałem tabletki. I powoli mi to przechodzi, ale nie wiem co mam robić z zżyciem. i partnerka. Stres w moim życiu to cholerny czas, czuje się samotny chodź wielu ludzi mnie otacza. Mam ochotę zostawić, wszystkie sprawy zmienić prace partnerkę i wyjechać gdzieś indziej. Przez stres tracę zdrowie, i siły. przeczytajcie i piszcie chętnie popisze z kimś. Paweł

[beatababula]

nie stresuj się, z czasem wszystko się ułoży. ja mam z kolei stwierdzoną padaczkę na tle nerwowym... i też nie jest kolorowo...

[wiera]

hey
ja tez choruje na depresje i nerwice

[wiera]

chcialabym z kims popisac o tej chorobie jak z nia walczyc

[malusia]

Spokojnie, wszystko się ułoży, potrzeba czasu