Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

staryst

Niedawno zmarła moja żona. Przeżyliśmy ze sobą ponad 40 lat. Jeżdziłem do szpitala codziennie przez prawie dwa miesiące ze świadomością, że nie ma dla Niej ratunku.Prawie cały czas była na lekach p.bólowych i w śpiączce morfologicznej. Były dni, kiedy prosiłem Ją żeby "odeszła" bo nie mogłem patrzec jak cierpi bez szans wyleczenia.

Po jej smierci świat mi się zawalil, pomimo świadomości że tak musiało sie stać.Najmniejsza myśl o Niej wyciska mi łzy z oczu, serce zaczyna kołatać, żołądek podchodzi do gardła. Nie mogę przyjąć do świadomości, że juz nigdy Jej nie zobaczę, nie usłyszę kochanego głosu , nie pojedzie ze mna na zakupy, nie przygotuje wspaniałej wigilii. Nie wyobrażam sobie świątecznego stołu bez Niej.

Prosze , podpowiedzcie jak wybrnąć z tego zastoju. Psychiatra przepisal mi lek FEVARIN pomimo moich informacji że leczę się na arytmię i mam podwyższone ciśnienie, a właśnie ten lek nie jest wskazany ptzy tych dolegliwościach.

Moę ktoś z Was był w podobnej sytuacji i poradził sobie bez psychiatry. Może sa leki ziołowe bez recepty?

Proszę o pomoc. Pozdrawiam.

Malgorzata_

witaj, przykro mi, ze Twoja zona odeszla....rozumiem Twoj bol...
bol samotnosci...

nie wiem czy leki tu pomoga, mysle, ze najlepsza bylaby psychoterapia...
prosze sprobuj psychoterapii...

Pozdrawiam Cie serdecznie, prosze jak bedziesz mial ciezkie chwile,
wejdz do pokoju Depresja (na [link widoczny dla zalogowanych]) to nasz pokoj...
czasem rozmowa moze byc pocieszeniem....

timmyBB

Witaj Staryst
Na pewno przeżywasz niewyobrażalny ból i wielką pustkę. ze swojej strony mogę doradzić- nie zamykaj się sam ze swoim cierpieniem, postaraj sie jak najwięcej przebywać z innymi ludźmi, rozmawiać, także o tym co czujesz i to zarówno z ludźmi ze swojego otoczenia jak i tymi którzy także cierpią, może z tego samego powodu co Ty. myslę że już napisanie tutaj to dobry krok.
Trzymaj się, pozdrawiam, życzę powodzenia.

golka

otworzyc sie,wyrzucic z siebie wszystko, tak,timmy ma racje.rozmowa, pisanie bardzo duzo pomaga.
gdy zmarl moj maz bardzo dlugo bylam zamknieta w sobie a to tylko poglebilo moja depresje ktora mialam juz wczesniej.ale rozmowy, psychoterapia i ODPOWIEDNI lekarz pomaga ci wyjsc z tej sytuacji choc trzeba bedzie na to troche czasu.kazdy inaczej przechodzi swoja zalobe.
a fakt ze tak bardzo przezywasz smierc swojej zony swiadczy tylko o tym jak bardzo sie kochaliscie.
bol z czasem bedzie przygasal,pozostana wspomnienia.pielegnuj je starannie bo one zawsze przypomna ci te najmilsze chwile spedzone z zona.

joanna27

Witaj.. Doskonale rozumiem przez co przechodzisz.. We wrześniu nagle w wieku 50 lat na zawał zmarła moja ukochana Mama. Nic na to nie wskazywało nigdy nie chorowała.To był szok!! w piątek 18 września miała zawał sobota przyniosła poprawe lecz niestety w niedzielę dostała drugiego zawału.. Leżała pod respiratorem dwa dni ja nie mogłam patrzeć jak Ona odchodzi czułam niewyobrażalny ból, żal do świata,do boga.Tak jak Ty bez żony ja bez Mamy nie wyobrażam sobie wigilii najchętniej przespałabym te świąteczne dni!! Lekarz psychiatra zdiagnozował u mnie zespół lękowo depresyjny.Leczę się 40 dni. Podobnie jak Ty leczę się na nadciśnienie i mój psychiatra dobrał mi takie leki,które nie wykluczają siebie nawzajem. Może powinieneś jeszcze raz wybrać się do lekarza i poprosić o zminę leków a jeśli to nie pomoże może powinieneś zmienić lekarza.Wiem po sobie,że leki ziołowe nie działają.A i psychoterapia tak jak w moim przypadku może byłaby dobrym rozwiązaniem. Pozdrawiam cieplutko,

MP

Najważniejsze abyś pozostawał w kontakcie z osobami, które są Ci bliskie, które mogą rozumieć twoją sytuację, przy których wreszcie czujesz się bezpiecznie i masz zaufanie, zwłaszcza jeśli chodzi o rozmowę. Co do leków, to nie działają od razu, trzeba na pierwsze efekty czekać min.3-4 tygodnie.

staryst

Minął już 3 tydzień od śmierci żony,
a ja dalej nie mogę przyjąć tego faktu do świadomości. Leki ziołowe zacząlem brac od 4 dni. Zrezygnowałem z Relanium bo bałem się, że się uzależnię. Do psychiatry muszę czekać jeszcze 10 dni. Rozmowy z kimkolwiek na temat śmierci żony kończą sie płaczem z mojej strony, nie potrafię sie opanowac. Sam widok malżeństwa robiącego w sklepie wspólnie zakupy wyciska mi łzy. Czym bliżej świąt. tym mój dołek psychiczny pogłębia się. Czy to jest normalne?

golka

tak,to jest normalne.do tego te zblizajace sie swieta to powoduje ze wspomnienia wracaja.teraz najwazniejsze zebys otoczyl sie bliskimi,zaufanymi ludzmi.a lez sie nie wstydz,one oczyszcza twoja dusze i dadze chwilke ukojenia.
jestem z toba w tych trudnych chwilach

staryst

Dzięki Golka. Mam o jednego przyjaciela więcej.

Malgorzata_

witaj, rowniez jestem z Toba w tych trudnych chwilach, moze kiedys spotkamy sie w pokoju Depresja, wtedy chetnie z Toba porozmawiam...

prosze poczytaj co na temat zaloby pisza psychologowie:

[link widoczny dla zalogowanych]

pozdrawiam Cie serdecznie, zycze duzo sil....