Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[-}Mia{-]

To jest ‘DESIDERTE’ - tekst znaleziony w starym kościele w Baltimore datowany na 1692 r. W gazetce szpitalnej zamieściła go Julia, alkoholiczka, pacjentka szpitala psychiatrycznego w Rybniku.
(…)’Krocz spokojnie wśród zgiełku i pośpiechu, pamiętaj jaki pokój może być w ciszy, tak dalece jak to możliwe nie wyrzekaj się siebie, bądź w dobrych stosunkach z innymi ludźmi, prawdę głoś spokojnie i jasno, słuchaj też tego, co mówią inni, nawet głupcy i ignoranci, oni też mają swoją opowieść, jeśli porównujesz się z innymi możesz stać się próżny lub zgorzkniały albowiem zawsze będą lepsi i gorsi od ciebie. Ciesz się zarówno swymi osiągnięciami jak i planami, wykonuj z serca swą pracę jakkolwiek by była skromna, jest ona trwałą wartością w zmiennych kolejach losu, zachowaj ostrożność w swych przedsięwzięciach, świat bowiem pełen jest oszustwa, lecz niech ci to nie przesłania prawdziwej cnoty, wielu ludzi dąży do wzniosłych ideałów i wszędzie pełne jest heroizmu. Bądź sobą a zwłaszcza nie zwalczaj uczuć: nie bądź cyniczny wobec miłości, albowiem w obliczu wszelkiej oschłości i rozczarowań jest ona wieczna jak trawa, przyjmuj pogodnie to, co lata niosą, bez goryczy wyrzekaj się przymiotów młodości, rozwijaj siłę ducha dla ciebie, lecz nie dręcz się tworami wyobraźni. Wiele obaw rodzi się z znużenia i samotności. Obok zdrowej dyscypliny bądź łagodny dla siebie. Jesteś dzieckiem wszechświata, nie mniej niż gwiazdy i drzewa masz prawo być tutaj czy jest to dla ciebie janse czy nie, nie wątp, że wszechświat jest taki jaki być powinien. Tak więc bądź w pokoju z Bogiem cokolwiek myślisz o jego istnieniu i czymkolwiek się zajmujesz i jakiekolwiek są twoje pragnienia: w zgiełku ulicznym, zamęcie życia, zachowaj pokój ze swą duszą, z całym zakłamaniem, znojem i rozwianymi marzeniami ciągle ten świat jest jeszcze piękny. Bądź uważny, staraj się być szczęśliwy'(...)
//lapka

[Ronin83]

Jakby kogoś to interesowało, to jest też piosenka "Dezyderata" w wykonaniu Piwnicy pod baranami - jest ona wzorowana własnie na tym tekście;

przesłuchać za darmo można tu: [link widoczny dla zalogowanych] (i robimy otwórz za pomocą windows media player)

dokładny tekst tej wersji:

Dezyderata
(Piwnica pod Baranami)


Przechodź spokojnie przez hałas i pośpiech, i pamiętaj, jaki spokój można znaleźć w ciszy.

O ile to możliwe, bez wyrzekania się siebie bądź na dobrej stopie ze wszystkimi.
Wypowiadaj swoją prawdę jasno i spokojnie, wysłuchaj innych, nawet tępych i nieświadomych, oni też mają swoja opowieść.
Unikaj głośnych i napastliwych - są udręką ducha.
Porównując się z innymi możesz stać się próżny i zgorzkniały, bowiem zawsze znajdziesz lepszych i gorszych od siebie.

Niech twoje osiągnięcia zarówno jak plany będą dla Ciebie źródłem radości.
Wykonaj swą pracę z sercem - jakakolwiek byłaby skromna, ją jedynie posiadasz w zmiennych kolejach losu.
Bądź ostrożny w interesach, na świecie bowiem pełno oszustwa. Niech Ci to jednak nie zasłoni prawdziwej cnoty; wielu ludzi dąży do wzniosłych ideałów i wszędzie życie pełne jest heroizmu.

Bądź sobą, zwłaszcza nie udawaj uczucia.
Ani też nie podchodź cynicznie do miłości, albowiem wobec oschłości i rozczarowań ona jest wieczna jak trawa. Przyjmij spokojnie co Ci lata doradzają z wdziękiem wyrzekając się spraw młodości.

Rozwijaj siłę ducha, aby mogła cię osłonić w nagłym nieszczęściu.
Lecz nie dręcz się tworami wyobraźni. Wiele obaw rodzi się ze znużenia i samotności.
Obok zdrowej dyscypliny bądź dla siebie łagodny.
Jesteś dzieckiem wszechświata nie mniej niż drzewa i gwiazdy, masz prawo być tutaj.
I czy to jest dla ciebie jasne, czy nie - wszechświat bez wątpienia jest na dobrej drodze.

Tak więc żyj w zgodzie z Bogiem, czymkolwiek On ci się wydaje, czymkolwiek się trudzisz i jakiekolwiek są twoje pragnienia, w zgiełkliwym pomieszaniu życia zachowaj spokój ze swą duszą.
Przy całej swej złudności, znoju i rozwianych marzeniach jest to piękny świat.
Bądź uważny. Dąż do szczęścia.

Znalezione w starym kościele
Św. Pawła w Baltimore.
datowane 1692 r.

Słowa: Max Ehrmann
Muzyka: Piotr Walewski

pozdrawiam serdecznie

[neithan]

kropka kropka kropka

[-}Mia{-]

Nie mogę odtworzyć tej piosenki. Ech...
Dziś nie pojechałam do parku wodnego z rodziną. Nie wiem, chyba już w ogóle nigdy się na basenie nie pojawię, a jeśli, to za bardzo bardzo długi czas. Już w tamtym roku było trudno ukryć blizny, teraz to już w ogóle się nie da.
W środę idę po skierowanie na badania. Matka uważa, że jak na nastolatkę jestem zbyt pochmurna, rozdrażniona, leniwa i przede wszystkim zmęczona i bez sił. Może ma rację. Przez te kilka lat przywyczaiłam się do zmęczenia. Trochę, a może trochę bardzo mi to przeszkadza w życiu codziennym, ale nie wiem, czy to jakaś choroba, brak witamin, czy zwykłe lenistwo. W każdym razie nigdy nie mam na nic siły: trudno mi wstać z łóżka, pójść do szkoły, a czasem nawet przejść z jednego pokoju do drugiego (a w jakiejś wielkiej willi nie mieszkam). Nigdy nie mogę na nic zdążyć, bo wszystko robię powoli i ospale. To głupie...=/

[poplątana]

[stefan]

...jestem

...

[-}Mia{-]

Dzięki.
Jestem w szkole.
Od dziś staram się zmienić. Spróbuję zacząć normalniej żyć, a nie leżeć całymi dniami i gapić się w ekran telewizora albo komputera. Zobaczę co z tego wyjdzie. Mam nadzieję, że coś pozytywnego. Dla mnie i dla innych.
Pozdrawiam!

[-}Mia{-]

Oglądałam przed chwilą film animowany 'Wyspa'. Przedstawiony został w nim świat, w którym ludziom towarzyszą odpowiadające cechom ich charakteru zwierzęta. Był tam facet. Smutny, nieśmiały, osowiały, samotny. Miał w kieszeni szarą mysz. Szedł ulicami miasta wspomnianej wyspy i spotkał mężczyznę z krową, która uderzyła go ogonem w twarz. Zasmucił się jeszcze bardziej, ale szedł dalej, szukając przyjaciół. Zobaczył dwie plotkujące kobiety, na których głowah siedziały papugi. Kobiety przestały rozmawiać i patrzyły na niego z wyższośćią. Facet z myszą poszedł więc dalej. Ujrzał z daleka dwóch wesoło witających się mężczyzn, właściciela wieloryba i opiekuna wielbłąda. Pomyślał, że może się z nimi zaprzyjaźnić, ale i oni widząc mysz go odtrącili. Wrócił więc do domu i włożył swoje zwierzę do kartonowego pudła. Zebrał materiały i zbudował dużego makietę byka z garbem na grzbiecie, skrzydłami i wielorybim ogonem. Idąc przez miasto zauważył, że wszyscy zmienili do nigo stosunek, uśmiechali się, byli mili. Jednak byk był ciężki, a jego twórca jeszcze bardziej zagubiony i samotny, mimo tych wszystkich nic nie znaczącyh, nieszczerych uśmiechów... W końcu wrócił ponownie do swojego mieszkania i wyjął mysz z pudełka...
Jestem tym człowiekiem, wielu ludzi nim jest... Zlepek wszystkiego tego, co go otacza, wszystkich poznanych ludzi, sam, cichy, który nie jest sobą, ani nikim innym. I niewiadomo, czy znajdzie swoją mysz, swojego siebie.

Eksperyment się udał, wbił mi nóż w prosto plecy. Hehe.
Powiedziałam to, co jako pierwsze przyszło mi do głowy. Nikogo nie obraziłam, nie przeklnęłam.
Reakcja: jak najbardziej negatywna, ze skłonnością do oceniania mojej osoby.
No cóż. Tacy są ludzie, ja do nich należę i też taka jestem. =/

[liliputek]

...

[stefan]

...