Forum: depresja, smutek, leczenie, inne ...

[Kina]

czesc chyba juz ze sobą rozmawialysmy na czacie, bardzo milo mi sie z Tobą rozmawialo. A ten wiersz jest poprostu świetny. Masz talenta hihiihi pozdrawiam

[BratJezusa]

Witay Wojowniczko Światła Miłości. Jesteś cudowna.Kocham Cię!!!



P.S. Proszę poczytaj o mnie


Pozdrawiam Całuję[/list]

[Veselka]

dziękuje Wam!!!!:)tak bardzo Wam dziekuje.....

[Veselka]

"Wojownik światła często robi rzeczy odbiegające od przeciętności.
Może tańczyć na ulicy, idąc rano do pracy.
Patrzeć nieznajomym prosto w oczy i mówić o miłości od pierwszego wejrzenia.
Bronić poglądów, które innym mogą wydawać się śmieszne.
Wojownik światła pozwala sobie na takie dziwactwa.
Nie lęka się opłakiwać starych smutków ani radować nowymi odkryciami.
Kiedy czuje, że nadeszła pora, porzuca wszystko i wyrusza na poszukiwanie przygód, o których marzył.
Kiedy odkrywa, że jest u kresu sił, bez poczucia winy porzuca walkę dla jednego czy dwóch szaleństw.
Wojownik nie trwoni czasu, by odgrywać role, które chcą mu narzucić inni.


Wojownik światła nie boi się uchodzić za szaleńca.
Rozmawia sam ze sobą, gdy nie ma nikogo obok.
Ktoś powiedział mu kiedyś, że to najlepszy sposób, żeby porozumieć się z aniołami, a on poszukuje tego kontaktu.
Z początku uważa, że to trudne zadanie.
Wydaje mu się, że nie ma nic do powiedzenia, że w kółko powtarza to sama.
Ale nie poddaje się. Każdego dnia rozmawia ze swoim sercem.
Mówi rzeczy, których nie myśli naprawdę, mówi głupstwa.
Pewnego dnia zauważa jednak jakąś zmianę w swoim głosie.
Wtedy pojmuje, że przepływa przez niego najwyższa mądrość.
Wojownik zdaje się szalony, ale to tylko maska."

[stefan]

pozdrawiam wesllo....
wojownik to ciekawa postac.......
bardzo ciekawa......

[NiEwAzNyAvE]

Ves jestem

[solstice]

ves jestem :..)

(............chciałabym być wojownikiem światła.)

[Veselka]

jakoś ostatnio nie mam na nic siły...nawet żeby rozmawiać(a to w moim przypadku jakiś cud).Byłam u mamy.......było nawet dobrze,nie mogłyśmy zbytnio znaleźć tematu do rozmowy....ale ogólnie dało się przeżyć,..jade jutro do Niej z maluszkami.....ku mojemu zdziwieniu powiedziała że chce je zobaczyć.Przepraszam, że nie ma mnie w pokoju zbyt często.....i że nie odpisuje na forum ale codziennie staram się być i chociaż przeczytać.ostatnio nie mam ani czasu....i siły też,..żadnych pozytywnych myśli...,jakoś ostatnio wole samotność...ale doskonale wiem że nie mogę odciąć się od świata.jest chyba jednak jedna rzecz,..cieszę się, że bylam u mamy,....nie wybaczyłam Jej tego wszystkiego....,nawet miałam Jej to wszystko wygarnąć jak pojechałam do Niej....ale opanowałam się na szczęście.Żyje z dnia na dzień...ale żyje..bo "Wojownik światła czasami idzie przed siebie bez wiary. Ale idzie i wiara w nim odżywa."Dziękuje że jesteście tutaj!!!

[solstice]

jestem vesellko :''')

[veselka]

dziękuje solciu:)